Υποθέτοντας επομένως πως υπάρχουν οργανισμοί σε κάποιον από τους 7 αυτούς “κόσμους”, σε πόσο διαφορετικές συνθήκες θα αναπτύσσονταν, συγκριτικά με τις μορφές ζωής που υπάρχουν στον πλανήτη μας;
Με βάση όσα περιέγραψαν οι επιστήμονες για τα ουράνια σώματα την περασμένη Τετάρτη, στη συνέντευξη Τύπου όπου ανακοίνωσαν την ανακάλυψή τους, ένα βασικό χαρακτηριστικό είναι το αμυδρό φως στην επιφάνεια των εξωπλανητών – περίπου όσο φωτίζεται κάθε ημισφαίριο της Γης κατά το ηλιοβασίλεμα.
Ο λόγος είναι πως ο “ήλιος” τους, δηλαδή ο TRAPPIST-1, είναι ένας αρκετά ψυχρός αστέρας-νάνος, ο οποίος εκπέμπει πολύ μικρότερα ποσά ακτινοβολίας από τον αστέρα μας, και μάλιστα σε μεγάλο ποσοστό στο υπέρυθρο φάσμα. Επιπλέον, στο ορατό τμήμα της ακτινοβολίας επικρατούν οι συχνότητες των ερυθρών αποχρώσεων, με συνέπεια και οι 7 «κόσμοι» να λούζονται σε ένα αχνό, κοκκινωπό φως.
Την ίδια στιγμή, για τους εξωγήινους οργανισμούς το έτος θα είχε εξαιρετικά μικρότερη διάρκεια . Κι αυτό γιατί έξι από τους επτά εξωπλανήτες ολοκληρώνουν μία πλήρη περιφορά γύρω από τον TRAPPIST-1 σε 1,5 έως 12,4 γήινες ημέρες, ενώ ο 7ος και πιο μακρινός εκτιμάται πως δεν χρειάζεται περισσότερο από 20 γήινες ημέρες, για να ολοκληρώσει μία πλήρη τροχιά.
Σε αντίθεση, το γήινο έτος διαρκεί 365 ημέρες, όσο δηλαδή χρονικό διάστημα χρειάζεται ο πλανήτης μας για να κάνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο.
Αν πάλι υπήρχαν νοήμονες μορφές ζωής σε κάποιον από τους εξωπλανήτες, και ατένιζαν τον ουρανό, τότε θα έβλεπαν τα υπόλοιπα 6 “μέλη” του πλανητικού συστήματος, πέρα φυσικά από τον TRAPPIST-1. Επειδή μάλιστα οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι πολύ μικρές, το φαινόμενο μέγεθος και των 6 στο στερέωμα θα ήταν περίπου όσο του ειδώλου της Σελήνης για έναν παρατηρητή στη Γη.
