Βασικός σκοπός των επιστημόνων είναι να εντοπίσουν ίχνη «αρχέγονων» βαρυτικών κυμάτων, που θα πρέπει να δημιουργήθηκαν τρισεκατομμυριοστά του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου μετά τη γένεση του σύμπαντος, αποδεικνύοντας έτσι ένα «επεισόδιο» στην κοσμική ιστορία το οποίο θα ισχυροποιούσε ακόμη περισσότερο τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης.
Σύμφωνα με τη Μεγάλη Έκρηξη, το σύμπαν δημιουργήθηκε πριν από περίπου 13,8 δισ. έτη από το τίποτα, ή πιο σωστά από μία τυχαία κβαντική διακύμανση του κενού, όπως ονομάζει η φυσική αυτό τον «κοσμικό σπόρο». Αν και αποτελεί το Big Bang επικρατέστερο κοσμολογικό μοντέλο, αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να εξηγήσει όλες τις ιδιότητες που παρουσιάζει σήμερα το σύμπαν.
Ένα «επεισόδιο» στη συμπαντική ιστορία
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως δεν δίνει απάντηση στο γεγονός ότι το σύμπαν είναι «ομογενές και ισότροπο», δηλαδή φαίνεται το ίδιο σε όποια θέση παρατήρησης κι αν βρεθούμε και προς όποια κατεύθυνση και αν το παρατηρήσουμε. Ένα πρόβλημα που λύνει η θεωρία του «πληθωρισμού», σύμφωνα με την οποία στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του κόσμου, όταν ακριβώς είχε «ηλικία» λίγα τρισεκατομμυριοστά του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου, υπήρξε ένα «επεισόδιο» βίαιης και απότομης διαστολής του, η οποία κατάφερε να του «χαρίσει» ομοιογένεια, αν και διήρκησε για απειροελάχιστο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο, το πρόβλημα με τη θεωρία του «πληθωρισμού» είναι πως δεν έχουν βρεθεί δεδομένα που να την αποδεικνύουν. Κι αυτό γιατί οι πιο πρώιμες παρατηρήσεις που έχουν έως σήμερα οι επιστήμονες είναι η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CMB), δηλαδή το υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν περίπου 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
«Αποτυπώματα» βαρυτικών κυμάτων
Αν όμως υπήρξε όντως αυτή η σύντομη βίαιη περίοδος διαστολής, τότε σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα του Άλμπερτ Αϊνστάιν θα πρέπει να συνοδευόταν από τη δημιουργία βαρυτικών κυμάτων που κατέκλυζαν το «νεογέννητο» κόσμο. Έτσι, οι επιστήμονες του Αστεροσκοπείου Simon αισιοδοξούν πως θα ανιχνεύσουν τέτοια «αρχέγονα» βαρυτικά κύματα – και μάλιστα, για την ακρίβεια, όχι άμεσα σήματα από τα ίδια τα κύματα, αλλά τα «αποτυπώματα» που άφησαν στη CMB.
Για τον σκοπό αυτό, έως το 2020 το Αστεροσκοπείο θα αναβαθμισθεί, πλαισιώνοντας τα τηλεσκόπια που ήδη «φιλοξενεί» με νέα όργανα, αυξάνοντας έτσι την ευαισθησία της εγκατάστασης στην καταγραφή μετρήσεων. Αναβάθμιση που θα κοστίσει 40 εκατ. δολάρια, τα οποία προήλθαν από δωρεά του Ιδρύματος Simon.
«Παράθυρο» στις απαρχές του σύμπαντος
Η καταγραφή των αποτυπώματων των «αρχέγονων» βαρυτικών κυμάτων μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Εξάλλου, πριν από λίγα χρόνια, ερευνητές ενός ανάλογου πρότζεκτ, του BICEP2, είχαν ανακοινώσει πως είχαν εντοπίσει τέτοια ίχνη, ενώ στην πορεία καταρρίφθηκε ο ισχυρισμός τους, αφού αποδείχθηκε πως τα υποτιθέμενα σήματα «αρχέγονων» σημάτων στη CMB ήταν στην πραγματικότητα παράσιτα από διαστρική σκόνη.
Ωστόσο, αν το Αστεροσκοπείο Simon φέρει σε πέρας την αποστολή του, τότε θα γράψει ιστορία, ανοίγοντας ένα «παράθυρο» κυριολεκτικά στην αυγή του σύμπαντος.
